سلام ، سلامی به گرمی شرجی جنوب و به طراوت بهار و به سر زنده گی موجهای همیشه خلیج فارس ، قبل از هر صحبتی لازم است عذر خواهی کنم از اینکه در این چند مدت غایب از میانه بودم ، راستی جاتون خالی بود رفه بودم شلمچه و دگیر مناطق جنگی ، زیارت شهدا رفته بودم مهمون اونا بودیم ولی بازهم جاتون خالی عجب پذیرایی کردن این شهداء ، باید خودتون بودیدو می دیدید (زلیخا گفتن و یوسف شنیدن ، شنیدن کی بود مانند دیدن ) راستی بهتون توصیه می کنم برای یک بار هم که شده برید زیارت شهداء بعد می فهمید من چه می گم ، شلمچه ، طلائیه ، هویزه ،دهلاویه ، فکه دوکوهه و... چه کیفی داشت در هر صورت خود دانی . راستی یه خاطره از اونجا براتون بگم توی شلمچه که بودیم یه گروه تفحص شهدا یه شهیدی رو پیدار کرده بودند که توی عملیات کربلای چهار یا پنج به شهادت رسیده بود به نام محمد امینی اهل اصفهان ، وقتی که از زیر خاک بیرونش می آوردند قمقمه آب هنوز پای کمرش بسته شده بود جالب است بدونید این قمقمه آب هنوز پر از آب بود بعد که این شهید رو کاملا از خاک بیرون آوردند پشت پیرهنش یه چیزی نوشته شده بود ، نوشته بود آب بر ما حرام است زیرا که حسین فاطمه تشنه جان داد ، .... همه بچه ها زدند زیر گریه فضا فضای عجیبی شده بود معلوم بود این شهید با وجود اینکه آب همراش بود اما موقع شهادت نخواسته بود آب بخورد و خواسته بود مثل مولا امام حسین (ع) تشنه به شهادت برسه ( السلام علیک یا اباعبد الله الحسین (ع ) ، قمقمه پر از آب هم حاج آقا ماندگار مسئول گروه تفحص شهدا برداشت و برد ،الان هم اون قمقمه توی موزه شهدای تهران گذاشته اند ، فدای لب تشنه ات ای پسر فاطمه (س)
